Στη νουβέλα της Λένας Διβάνη (εκδόσεις Πατάκη 2023), η σύζυγος, η ερωμένη και η μάνα ενός κλινικά νεκρού άντρα μάχονται μέχρι τελικής πτώσεως μεταξύ τους για το ποια δικαιούται να δώσει (ή να αρνηθεί να δώσει) τα όργανά του για μεταμόσχευση.
Στην ουσία, μάχεται η καθεμιά να αποδείξει ότι ο άντρας είναι δικός της, ενώ στην πραγματικότητα και οι τρεις ικανοποιούσαν απλώς τις ανάγκες του. Εκείνος, όσο ζούσε, δεν ανήκε παρά μόνο στον εαυτό του. Εκείνες όμως στροβιλίζονται απλώς σαν δορυφόροι γύρω του ακόμα και μετά τον θάνατό του. Η μάχη τους θα έχει πολλές ανατροπές και μοιραίο τέλος.
Λένα Διβάνη: «Οι γυναίκες φυλακίζονται σε συγκεκριμένους ρόλους μέσα στην οικογένεια»
Όπως έχει σχολιάσει η συγγραφέας σχετικά με το βιβλίο της αυτό, σε παλαιότερη συνέντευξή της στην Athens Voice: «Η ελληνική οικογένεια σίγουρα δεν είναι αγία. Είναι πολυσύνθετη: πατριαρχική με υποδόρια κυριαρχία της μάνας ως αντάλλαγμα της αυτοθυσίας της, υποστηρικτική αλλά και καταστροφική, συμπλεγματική αλλά αγαπητική – τα έχει όλα σε μεγάλες δόσεις. Ως γνωστόν ακόμα και τα φάρμακα σε μεγάλες δόσεις γίνονται φαρμάκια… Αλλά το θέμα της νουβέλας αυτής δεν είναι η οικογένεια ακριβώς, αλλά οι γυναίκες που φυλακίζονται σε συγκεκριμένους και αιμοσταγείς ρόλους μέσα σ’ αυτήν. Ακόμα και η ερωμένη, που είναι απέναντι στην οικογένεια και όχι μέσα της, είναι κι αυτό το θύμα της κατά κάποιο τρόπο».
Το μήνυμα που στέλνει η συγγραφέας με το βιβλίο της στις γυναίκες
Στην ίδια συνέντευξη, η Λένα Διβάνη δηλώνει: «Προσπαθώ να σηκώσω έναν καθρέφτη, να δούμε πόσο έχει κολλήσει στο πρόσωπό μας επί αιώνες η μάσκα της καλής συζύγου, της τέλειας ερωμένης και κυρίως της αυτοθυσιαστικής μάνας. Προσπαθώ να πω αυτό που μας λένε και στα αεροπλάνα: Πρώτα σώζεις τη ζωή σου και μετά προσπαθείς να σώσεις τη ζωή των άλλων. Πρώτα γίνεσαι ένα αυτόνομο πλάσμα και μετά χαρίζεις ένα κομμάτι της ζωής στους ανθρώπους που αγαπάς. Χαρίζεις, δεν περιμένεις ανταλλάγματα – έχει μεγάλη σημασία αυτό, γι’ αυτό το υπογραμμίζω».
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Λένα Διβάνη ήταν καθηγήτρια της Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών μέχρι που παραιτήθηκε το 2022. Έχει δημοσιεύσει πέντε ιστορικές μελέτες και πολλά άρθρα για τη σύγχρονη Ελλάδα και τη σχέση της με τις Μεγάλες Δυνάμεις και τους Βαλκάνιους γείτονές της. Παράλληλα έχει δημοσιεύσει δώδεκα μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν διασκευαστεί για την τηλεόραση, έναν συγκεντρωτικό τόμο με τα θεατρικά της έργα και τέσσερα παιδικά βιβλία. Τα βιβλία της Εδαφική ολοκλήρωση της Ελλάδας, 1830-1947 και Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας (Εκδόσεις Πατάκη, 2019) έχουν διασκευαστεί σε σενάριο και έχουν παρουσιαστεί από την ίδια στο Cosmote History. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Το πικρό ποτήρι: Ο Καποδίστριας, η Ρωξάνδρα και η Ελλάδα (2020), Ονειρεύτηκα τη Διδώ (2022), Εργαζόμενο αγόρι (2023, νέα έκδοση).
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου. Στις ελεύθερες ώρες της γυρίζει τον κόσμο με τα πόδια.
