Ο θρυλικός ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό (Kenneth Branagh) έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και ζει στην απόκοσμη, μεταπολεμική Βενετία. Όλα αλλάζουν όταν τον επισκέπτεται η Ariadne Oliver (Tina Fey), η πιο διάσημη συγγραφέας μυστηρίου, που ισχυρίζεται ότι έχει κάτι να μοιραστεί μαζί του και του υπόσχεται ότι δεν πρόκειται για έγκλημα.
Ο Πουαρό παρασύρεται και συμμετέχει σε μία σεάνς με φόντο ένα παρηκμασμένο, στοιχειωμένο παλάτι που ανήκει στη διάσημη τραγουδίστρια όπερας Rowena Drake (Kelly Reilly). Όταν ένας από τους συμμετέχοντες βρεθεί δολοφονημένος, όλοι θεωρούνται ύποπτοι και ο Βέλγος ντετέκτιβ βυθίζεται σε έναν νοσηρό κόσμο που κρύβει πολλά μυστικά.
Το μεταφυσικό θρίλερ βασίζεται στο αστυνομικό μυθιστόρημα «Το Πάρτυ» (Hallowe’en Party) της Άγκαθα Κρίστι, με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Oscar, Kenneth Branagh, στο ρόλο του διάσημου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό. (Village Cinemas Pagkrati)*
Κριτική της ταινίας
Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μήτσης στο Αθηνόραμα, μετά την κινηματογραφική διασκευή δύο εκ των διασημοτέρων μυθιστορημάτων της Αγκάθα Κρίστι, ο Κένεθ Μπράνα επιλέγει για το τρίτο κεφάλαιο της καινούργιας saga του Ηρακλή Πουαρό ένα από τα λιγότερο γνωστά βιβλία της ευπώλητης συγγραφέα. Δημοσιευμένο το 1969, το “Hallowe’en party” (“Το πάρτυ” και πρόσφατα “Πάρτι για δολοφόνους” στα ελληνικά) είναι το τρίτο μόλις αίνιγμα που θα λύσει ο ιδιοφυής ντετέκτιβ πριν από την οριστική απόσυρσή του (“Αυλαία”, 1975). Αλλά και στην ταινία, ο ίδιος έχει αποφασίσει να αποτραβηχτεί οριστικά από την εξοντωτική, άκρως ψυχοφθόρα διαλεύκανση φονικών υποθέσεων, απολαμβάνοντας τη “συνταξιοδότησή” του στην ειδυλλιακή Βενετία.
Εκεί θα δεχθεί την επίσκεψη της φίλης του και γνωστής συγγραφέα ιστοριών μυστηρίου Αριάντνι Όλιβερ (Τίνα Φέι), η οποία τον προσκαλεί σε μια πνευματιστική σεάνς και τον προκαλεί να αποκαλύψει αν το ακριβοπληρωμένο μέντιουμ (Μισέλ Γέο) είναι στην πραγματικότητα απατεώνισσα. Η συνομιλία με το επέκεινα αφορά το πνεύμα της νεαρής κόρης μιας πλούσιας σοπράνο (Κέλι Ράιλι), με τη συνάντηση να παίρνει απρόοπτη τροπή όταν η “επαφή” με τη νεκρή, που υποτίθεται πως αυτοκτόνησε, παρέχει πληροφορίες για μια καλοστημένη δολοφονία. Σε λίγο ακολουθεί ακόμα μία, η πρωτοφανής θύελλα έχει αποκόψει την επικοινωνία των υπόπτων με τον έξω κόσμο, και ο Ηρακλής Πουαρό είναι αναγκασμένος να αναλάβει δράση.
Η συνταγή είναι πασίγνωστη και χιλιοχρησιμοποιημένη, γι’ αυτό και ο Μπράνα, μαζί με το σεναριογράφο της σειράς Μάικλ Γκριν (“Λόγκαν”, Blade Runner 2049″), τραβάνε από το μανίκι τους τον άσο της Βενετίας (το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην επαρχιακή Αγγλία). Η παρακμιακή ιταλική πόλη προσφέρει το ιδανικό σκηνικό για ένα γοτθικό whodunnit, το οποίο κερδίζει σε ατμόσφαιρα (αγωνίας και τρόμου), χωρίς όμως να υποστηρίζεται από ένα ανάλογο πρώτο υλικό. Η πλοκή είναι υπερβολικά “κατασκευασμένη” από σωρεία βολικών συμπτώσεων, ο ρυθμός ασθμαίνει και δεν κορυφώνεται γραμμικά, αν και γίνεται φιλότιμη προσπάθεια αξιοποίησης του μεταφυσικού στοιχείου και της ιδέας των (κάθε είδους) φαντασμάτων.
