Master Class: Συγκλονιστική η Μαρία Ναυπλιώτου ως Μαρία Κάλλας

Το Master Class είναι ένα έργο εμπνευσμένο από τη ζωή και την προσωπικότητα της ντίβας της όπερας, Μαρίας Κάλλας, το οποίο ερμηνεύει καθηλωτικά η Μαρία Ναυπλιώτου, καταθέτοντας την ψυχή της σε κάθε παράσταση, για 2η χρονιά, και μετά από πολλές sold out παραστάσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Μaster Class: Το θεατρικό έργο του αμερικανού συγγραφέα Terrence McNally, βασισμένο στο περίφημο σεμινάριο όπου δίδαξε η Μαρία Κάλλας στη Μουσική Σχολή Τζούλλιαρντ της Νέας Υόρκης, στις αρχές της δεκαετίας του ’70 (71/72). Το μύθο της μεγαλύτερης Φωνής του εικοστού αιώνα, που “ζωντανεύει” η Μαρία Ναυπλιώτου, σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ενώ το κείμενο μεταφράστηκε από το Στρατή Πασχάλη.

Η υπόθεση του έργου

Με ραγισμένη φωνή και καρδιά, η Μαρία Κάλλας στα χρόνια του ‘ 70, λίγο μετά το γάμο του άλλοτε πολυαγαπημένου της Ωνάση με τη Τζάκι Κέννεντι και τη δική της εμβληματική εμφάνιση στην άτυχη, ωστόσο, εμπορικά κινηματογραφική “Μήδεια” του τραγικού Παζολίνι, που η ίδια τον ερωτεύτηκε απελπισμένα, η μεγάλη αοιδός αποφασίζει να δώσει αυτά τα μαθήματα φωνητικής σε νέους τραγουδιστές. Κινήσεις απόγνωσης λίγο πριν την καταβάλει η κατάθλιψη και τη θερίσει πρόωρα ο θάνατος, πριν καν κλείσει τα πενηντατέσσερα χρόνια της. Τα μαθήματα αυτά μαγνητοσκοπούνται και οι φωτογραφίες της ίδιας, με παντελόνια και γυαλιά να διδάσκει, κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Πάνω σε αυτό το υλικό ο Terrence McNally δημιουργεί ένα συναρπαστικό διάλογο της Κάλλας με τους σπουδαστές και τον εαυτό της, αυτοβιογραφικό, αποκαλυπτικό για τα μυστικά της τέχνης της, ειρωνικό και γεμάτο χιούμορ, πικρό για έναν καινούργιο κόσμο που ανατέλλει και που δεν της ταιριάζει. Αυστηρή κι ανθρώπινη, σκληρή κι ευάλωτη, περήφανη κι απλή, αναπολεί, εξοργίζεται, κραυγάζει, γελάει σαρκαστικά, συντρίβεται, ειρωνεύεται, γίνεται κωμική, κλείνεται στον εαυτό της ή ανοίγει τόσο διάπλατα τα χαρτιά της που προκαλεί φόβο. Η μεταιχμιακή στιγμή ενός ιερού τέρατος, πριν γκρεμιστεί σε ένα ύστατο άλμα αυτοκαταστροφής.
Όλο το έργο γεμάτο από τη μουσική του Βέρντι, του Πουτσίνι, του Μπελίνι, καθώς παρελαύνουν πρόσωπα μύθοι της όπερας όπως ο Βισκόντι, πρόσωπα σεβαστά της ζωής της όπως η Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, πρόσωπα χρήσιμα για την καριέρα της αλλά και καταπιεστικά για τη φύση της όπως ο Μενεγκίνι, πρόσωπα εφιάλτες του βίου της όπως η μητέρα και η αδελφή της, πρόσωπα αγάπης-μίσους όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης…  Τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, το άσχημο σουλούπι της, η φυγή της στην Ευρώπη, η μεταμόρφωση, η άνοδος, το απεγνωσμένο σφίξιμο των δοντιών, η εκδίκηση, η ερημιά μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυίας που κατά βάθος δεν ήταν παρά μια έντιμη και ειλικρινής Γυναίκα.

Στη σκηνή, λοιπόν, ζωντανεύει μία ημέρα μαθημάτων της σπουδαίας σοπράνο σε σπουδαστές λυρικού θεάτρου κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1070 και η τάξη είναι στην ουσία η αφορμή για να επικεντρωθούμε στην ηρωίδα, την επαγγελματία και τη γυναίκα Κάλλας, που δίνει τον τόνο και ορίζει το αποτέλεσμα. Τα άλλα πρόσωπα του έργου, ο πιανίστας και οι τρεις σπουδαστές που έρχονται για ακρόαση, βοηθούν ώστε να προωθηθεί η δράση, για να προκύψει ο χείμαρρος από τις εξομολογήσεις, τις οδηγίες, τις νουθεσίες και τις αναμνήσεις που κατακλύζουν τη σκηνή. Και οι δεύτεροι αυτοί ρόλοι αναδεικνύονται μέσα από τις πολύ καλές έως εξαιρετικές ερμηνείες, όπως των δύο σπουδαστριών.

Τι λέει για το έργο ο Σκηνοθέτης Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Το Master Class -όπως το διάβασα εγώ- δεν είναι ένα έργο για τη Μαρία Κάλλας. Δεν είναι ένα έργο για τη μεγάλη, ιδιοφυή σχεδόν, λυρική τραγουδίστρια που άλλαξε σε λίγα μόνο χρόνια τη σχέση του μεγάλου κοινού με την όπερα. Δεν είναι καν ένα έργο για τη δασκάλα ή τη γυναίκα Κάλλας. Το Master Class είναι ένα έργο για τη Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου.

Ένα έργο για το κορίτσι που πάλεψε να γίνει Κάλλας. Για το κορίτσι που πάλεψε να κερδίσει την επιτυχία. Για εκείνο το κορίτσι που, μόλις τα κατάφερε, πάλεψε με την επιτυχία και ακόμα πιο σκληρά και με την Κάλλας για να κερδίσει τη ζωή. Το Master Class είναι ένα έργο για μια μεγάλη προσωπικότητα. Μια προσωπικότητα που ακριβώς επειδή υπήρξε μεγάλη, η επιτυχία δεν της ήταν αρκετή.

Παραστάσεις από το 1995

Το “Master Class” γράφτηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1995, με πρωταγωνίστρια της Ζόι Κάλντγουελ, αρχικά στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μπρόντγουεϊ γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία – Βραβείο Tony, Βραβείο DramaDesk – και διαγράφοντας έκτοτε, μια μακρά τροχιά σκηνικών ερμηνειών του σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες που έλαμψαν στον κεντρικό ρόλο, ενσαρκώνοντας τη μεγάλη ελληνίδα ντίβα, η Φαίη Ντάναγουεϊ, αλλά και η Φαννύ Αρντάν στο Παρίσι σκηνοθετημένη από τον Ρομάν Πολάνσκι. Στην Ελλάδα, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997-1998 σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη και μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη, με την Κάτια Δανδουλάκη στο ρόλο της Κάλλας.

Διαρκεια : 120 ‘
Σκηνοθ.:Οδυσ. Παπασπηλιόπουλος
Ερμηνεύουν: Μ. Ναυπλιώτου, Α. Αβδελιώδης, Ε. Γαλογαύρου, Β. Δαούσης, Δ. Δαυίδ, Β. Ζαχαροπούλου, Ν. Μαραζιώτης, Λ. Μεσσήνη, Π. Μπούρας.
Μετάφρ.: Στρ. Πασχάλης.
Σκηνικά: Όλ. Μπρούμα.
Το φόρεμα της Κάλλας είναι δημιουργία του Βασίλη Ζούλια