Το κράτος καταδικάζει τους συνταξιούχους να ζουν στα όρια της φτώχειας

Επιβάλλεται συμφωνία με την ιδιωτική ασφάλιση

Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι κακές πρακτικές, η καθυστέρηση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων για την βιωσιμότητα τους με την είσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης, συμπληρωματικά της κοινωνικής ασφάλισης, και πρόσφατα η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την δέσμευση των αποθεματικών τους αφήνουν στον αέρα τους συνταξιούχους

της Ελενας Ερμείδου

Ελλείψει ρευστότητας, αποτέλεσμα των αποφάσεων της κυβέρνησης, απειλείται ανοιχτά η σωστή καταβολή των συντάξεων τους επόμενους μήνες. Το θέμα έχει προκαλέσει τριγμούς στις διοικήσεις των ασφαλιστικών, καθώς η κυβέρνηση σηκώνει τα χρήματα χωρίς να δίνει εγγυήσεις για την επιστροφή τους, όταν μάλιστα λίγες ημέρες πριν διαβεβαίωνε την επάρκεια ρευστότητας και συντάξεων.

Το ρήγμα που έχει προκληθεί είναι πολύ μεγάλο, ενώ οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων καλούνται να βρουν λύση.

Αυτοκαταστροφικό το Ελληνικό Σύστημα Ασφάλισης
Εχει αποδειχτεί ότι το Ελληνικό σύστημα ασφάλισης είναι αυτοκαταστροφικό ενώ, μέχρι σήμερα η όποια προσέγγιση η οποία μιλά πάντα για «νοικοκύρεμα» υπονομεύει το πρόβλημα, καταδικάζοντας τους συνταξιούχους να ζουν σε καθεστώς φτώχειας. Η λύση στο πρόβλημα είναι η διασπορά ρίσκου και το σύστημα πολλαπλών πυλώνων με την μορφή ΣΔΙΤ.

Ιδιαίτερα δαπανηρό
Tο συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα δαπανηρό, εκπροσωπεί το 14% του ΑΕΠ της χώρας, δεν αντιμετωπίζει το δημογραφικό, είναι αναποτελεσματικό στην οικονομία, είναι κοινωνικά άδικο καθώς δημιουργεί υψηλό κίνδυνο φτώχειας, αντιστέκεται σε αλλαγές, δίνει τα χρήματα σε άτομα υψηλών εισοδημάτων, και τέλος δημιουργεί τεράστια επιβάρυνση στις επόμενες γενεές.

Σύστημα Πολλαπλών Πυλώνων
Λύση στο πρόβλημα αποτελεί στο το σύστημα πολλαπλών πυλώνων το οποίο θα πρέπει να συγκροτηθεί με την συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα.
Τα θέματα που θα πρέπει να καθοριστούν ωστόσο μεταξύ των άλλων είναι :

 η προσαρμογή των συντάξεων, ώστε να απελευθερωθούν κρατικοί πόροι,
 η άντληση εγγυήσεων από πολλαπλές κατευθύνσεις για την διασπορά του ρίσκου
 η προσαρμογή της απασχόλησης, 4ος Πυλώνας.
Στο πρώτο Πυλώνα θα πρέπει να περιοριστεί η αναπλήρωση στο 30% με 40% από 80%.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση καλείται να δώσει λύση άμεσα, τερματίζοντας τις πρακτικές του παρελθόντος οι οποίες ήθελαν να χρησιμοποιούν τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης για να προσελκύσουν ψήφους, έχοντας θέσει ωστόσο σήμερα τους συνταξιούχους σε άμεσο κίνδυνο.