Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η στόχευση του υπουργείου Υγείας δεν είναι ρεαλιστική
Το θολό τοπίο στην Υγεία, με αποφάσεις που λαμβάνονται, αναιρούνται και λαμβάνονται εκ νέου αναθεωρημένες (όχι πάντα προς το βέλτιστο) ήρθε να κάνει ακόμα πιο ασαφές το ξαφνικά «φιλάνθρωπο» πρόσωπο της ηγεσίας του υπουργείου -υπό την πίεση της τρόικας πάντα- που επιθυμεί να καλύψει φαρμακευτικά και τους ανασφάλιστους, ενώ με το χαμηλό προϋπολογισμό που διαθέτει είναι ήδη αμφίβολη η κάλυψη των ασφαλισμένων. Και ούτε λόγος για αύξηση του προϋπολογισμού! Υπάρχουν, άραγε, μαγικά κόλπα, που δεν αντιλαμβάνεται ο δικός μας κοινός νους; Για να διαλευκάνουμε –όσο γίνεται- το τοπίο απευθυνθήκαμε στον Πρόεδρο του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), κ. Κωνσταντίνο Φρουζή, ο οποίος απάντησε χωρίς περιστροφές στοSofokleousIn:
συνέντευξη: Ρούλα Σκουρογιάννη
Η απόφαση για φαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων έχει ένα σαφή ανθρωπιστικό προσανατολισμό, αλλά πόσο ρεαλιστική είναι η εφαρμογή της, χωρίς ανάλογη αύξηση του ποσού των 2 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού για την αντίστοιχη κάλυψη;
Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι το ζήτημα των ανασφάλιστων θα έπρεπε ήδη να έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη στη χάραξη πολιτικής υγείας, εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια. Όμως, και εδώ η πολιτεία ολιγώρησε με αποτέλεσμα τώρα αγχωμένα να επιδιώκει την πολιτική κάλυψη του με ημίμετρα. Με βάση, λοιπόν, ένα μη οργανωμένο και χωρίς λογική σχεδιασμό, αποφασίστηκε μέσα στο σχεδόν ανύπαρκτο προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ για φάρμακα, να ενταχθεί και η μεγάλη αυτή ομάδα συμπολιτών. Η κοινή λογική λέει ότι, όταν τα 2 δισ. ευρώ δεν επαρκούν για να καλυφθεί ο βασικός κορμός των ασφαλισμένων, πώς θα μπορέσει να καλύψει ένα μεγαλύτερο σώμα πληθυσμού αυξημένο κατά 20-25%;
Η στόχευση του Υπουργείου, φυσικά, και δεν είναι ρεαλιστική και αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς αλλά το αποδεικνύουν τα στοιχεία από τις άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου η μέση δαπάνη για φάρμακα κατά πολίτη είναι τουλάχιστον 80% υψηλότερη έναντι αυτής που προβλέπεται για τους Έλληνες.
Επίσης, και από επιχειρηματικής πλευράς, οι απαιτήσεις για rebate και clawback της τάξης των 500 εκατ. ευρώ και άνω, είναι απαράδεκτες και δεν μπορούν να τις αντέξουν οι επιχειρήσεις του κλάδου.
Πώς κρίνετε τις αλλεπάλληλες αλλαγές στις αποφάσεις και στα μέτρα που παίρνονται από το υπ. Υγείας όχι μόνο για την πολιτική του φαρμάκου αλλά και για γενικότερα θέματα στον τομέα της Υγείας;
Ακούσαμε, πρόσφατα, το νέο Υπουργό Υγείας να σημειώνει πως συντελείται μία τεράστια αλλαγή μέσω το νόμου που ψηφίστηκε για την υγεία και που στο κομμάτι που αναφέρεται σε μεταρρυθμίσεις που έτσι κι αλλιώς θα έπρεπε να γίνουν συμφωνούμε. Όμως, το να πρέπει να περιμένουμε και επιπλέον έως και 50 υπουργικές αποφάσεις για προσδιορισμό των νομοθετικών διατάξεων, μόνο σιγουριά δε μα δίνει το νέο αυτό «σταθερό» πλαίσιο.
Για τις βασικές και χρήζουσες άμεσης αντιμετώπισης κοστοβόρες πλευρές του συστήματος, δεν υπάρχει μια διαχρονικότητα στην αντιμετώπιση. Με χαλαρές και πειραματικές διαδικασίες και νοσοκομεία – πιλότους, δε θα καταφέρουμε να εξέλθουμε από την παλιά νοοτροπία της ανέλεγκτης διαχείρισης και του πελατειακού κράτους.
Και κάτι σημαντικό. Ας μας απαντήσει κάποια στιγμή η πολιτική ηγεσία, γιατί το ποσό που ακόμα και η Τρόικα επιτρέπει για την υγεία των Ελλήνων και είναι το 6% του ΑΕΠ, δεν δίνεται στο σύστημα; Γατί περιορίζει τον προϋπολογισμό κατά 1,5% του ΑΕΠ ή 2,7 δις. Ευρώ; Πού κατευθύνεται αυτό το ποσό, το οποίοι οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν καταβάλλει για να έχουν μια αξιοπρεπή πρόνοια και υγεία;
Έχετε καταθέσει προτάσεις στο υπ. Υγείας για να βοηθήσετε, με την εμπειρία σας, στο σχεδιασμό μίας σωστής πολιτικής, που δε θα έχει μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα (όπως οι πρακτικές του υπουργείου) αλλά και αναπτυξιακό;
Τα τελευταία χρόνια, σταθερά, υποβάλλουμε προτάσεις, οι οποίες δεν αφορούν μόνο στον κλάδο της Υγείας. Μάλιστα, ειδικά το τελευταίο διάστημα, αφορούν και στην Ανάπτυξη. Το φάρμακο είναι γνωστό και αναγνωρίζεται από όλους ότι έχει σημαντικές φανερές υπεραξίες και με απλά βήματα γίνεται η αξία αυτή ΑΕΠ, ανάπτυξη, και απασχόληση.
Να σημειώσω εδώ μάλιστα, πως όχι μόνο με προτάσεις αλλά και με δράσεις στηρίζουμε τη γενικότερη προσπάθεια ανάκαμψης της Οικονομίας. Συγκεκριμένα, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία -ακόμη και μέσω κρίσης- έχει επενδύσει πάνω από 200 εκατ. ευρώ σε παραγωγικές δομές αλλά και ανάπτυξη νέων σκευασμάτων, ενώ οι πολυεθνικές μετά και το PSI προχώρησαν την προηγούμενη διετία σε κεφαλαιακή ενίσχυση των θυγατρικών τους στην Ελλάδα που ξεπέρασε το μισό δις ευρώ.
Την ίδια στιγμή, υπάρχουν δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ που είναι διαθέσιμα και κυριολεκτικά «πιέζουν» να ανοίξει η πόρτα της χώρα στην Κλινική Έρευνα.
Ακόμη, είμαστε περήφανοι που μέσω του SFEE Innovation Project επιχειρούμε να ανοίξουμε τους ορίζοντες σε μικρές, ελληνικές επιχειρηματικές ομάδες για την ανάδειξη της καινοτομίας τους σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Για να μιλήσω συγκεκριμένα για το τελευταίο πρόβλημα που προέκυψε με τους ανασφάλιστους, θα αναφερθώ σε μια επιστολή μας προς τον Υπουργό στην οποία επισημάναμε ότι έχει καταστεί σαφές πως η φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ για το 2014 θα πρέπει να προσδιοριστεί στα 2,3 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των 100 εκατ. ευρώ για εμβόλια, ορούς και παράγωγα αίματος. Τα 2 δισ. ευρώ δεν επαρκούν. Για αυτόν το λόγο, ζητάμε τον άμεσο επαναπροσδιορισμό ενός λογικού στόχου της φαρμακευτικής δαπάνης για το 2014 στα 2,3 δισ. ευρώ, ώστε να μπορεί να διασφαλιστεί ένα στοιχειώδες επίπεδο φαρμακευτικής περίθαλψης, όπου θα περιέχεται και ποσό για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας.
Παράλληλα, οι προτάσεις μας, πολλές από τις οποίες είναι κοινές με άλλους φορείς της αλυσίδας φαρμάκου και της υγείας γενικότερα, καθώς πέρυσι τις συζητούσαμε με τον προηγούμενο υπουργό όλο το καλοκαίρι, αφορούν σε θέματα διαχείρισης, ηλεκτρονικοποίησης της υγείας, στα θεραπευτικά πρωτόκολλα, στον κώδικα δεοντολογίας αλλά και σε σημαντικές δράσεις μας στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
αναδημοσίευση από SofokleousIn.gr
POST A COMMENT.