(Γράφει ο συγγραφέας – ερευνητής Ηλίας Τριανταφύλλου)
Θα αναφερθώ σημερα, σεβαστοί μου αναγνώσται,κατ’αρχάς εις ένα έργον το οποίον ανάγεται εις την αρχαίαν εποχήν,ασυλλήπτου όγκου και τελειότητος,και το οποίον πολλοί αρχαίοι συγγραφείς,από τον Ηρόδοτον μέχρι τον Πρόκλον και τον Παυσανίαν,αλλά και σύγχρονοι επιστήμονες,μηχανικοί και αρχαιολόγοι,το κατατάσσουν εις τα Υπέροχα και Μεγαλειώδη Έργα.Το Έργον αυτό είναι: Η ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΙΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΩΠΑΪΔΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΙΩΤΙΑΝ.
Εις την συνέχειαν θα γίνη μία συνοπτική αναφορά εις την ίδρυσιν της Καδμίας και εις την Ευρώπην.Ως προς το Πρώτον:
Καθ’όλην την Βοιωτικήν Λεκάνην, κατά την απωτάτην αρχαιότητα αλλά και την μετέπειτα αρχαίαν εποχήν, εξετελέσθησαν Έργα Υδατικής Οικονομίας,εκ των όποίων άλλα αφεώρουν εις την αποξήρανσιν πεδιάδων κατακλυζομένων υπό ποταμίων ή λιμναίων υδάτων ώστε οι πεδιάδες αυτές να αποδοθούν είτε εις την κατοίκησιν είτε εις τη καλλιέργειαν και άλλα εις την άρδευσιν των πεδιάδων και εις την εν γένει βελτίωσιν της εγγείας αποδώσεως. Συγχρόνως τα έργα αυτά ήσαν και εξυγιαντικά,καθ’όσον απήλλασσαν τους κατοίκους από τα κατά τις λίμνες έλη,εστίες νοσογόνους της ελονοσίας.
Εις την Βοιωτικήν Κωπαϊδα έγιναν μεγάλα αποξηραντικά έργα τα οποία συνδέονται με την ακμήν του παναρχαίου Ελληνικού Φύλου των ΜΙΝΥΩΝ.Οι Μινύες είχαν έδραν των τον Ορχομενόν της Βοιωτίας και όπως μας πληροφορούν ο Στράβων και ο Παυσανίας,η αποξήρανσις της λίμνης Κωπαϊδος επραγματοποιήθη το πρώτον υπό των Μινυών,οι οποίοι διέθεταν γνώσεις Υδραυλικής,Εδαφομηχανικής και Γεωλογίας, ότε και μέγα μέρος αυτής κατοικήθη.Ο Πλίνιος μάλιστα αναφέρει ότι η λίμνη επληρούτο υδάτων από τους εισρρέοντας ποταμούς Κηφισόν και Μέλανα και ότι μετά την πρώτην αποξήρανσιν της Κωπαϊδος και κατά την εποχην επί βασιλέως Κέκροπος(πανάρχαιος βασιλεύς),από τους Μινύες.διδασκάλους της Υδραυλικής,οι οποίοι εδίδαξαν τον αριστοτεχνικότερον τρόπον αποξηράνσεως δια της χρησιμοποιήσεως των διωρύγων,των φρεατίων και των καταβροχθών υπογείων σηράγγων,έλαβε χώραν επανειλημμένως ανασχηματισμός αυτής,συνεπεία σεισμικών εκδηλώσεων ή και πολεμικών ενεργειών. Εγένοντο δηλαδή αποφράξεις των στομίων των φυσικών και των τεχνιτών καταβροχθών οι οποίες αποφράξεις ημπόδιζαν την απορροήν των υδάτων.Έκτοτε και κατά την διαδρομήν του χρόνου κατεβάλοντο προσπάθειαι για την εκ νέου αποξήρανσιν της λίμνης και για την καλλιτέραν συντήρησιν των εκτελεσθέντων έργων.
Προς τούτο σημαντικήν προσπάθειαν αποξηράνσεως κατέβαλεν ο Μέγας Αλέξανδρος επίσης, διά του μηχανικού Κράτητος του Χαλκιδέου. Ο Κράτης εξεπόνησε και εφήρμοσε με επιτυχίαν σοβαράν μελέτην αποξηράνσεως της Κωπαϊδος.Για τον λόγον αυτόν εδημιούργησε και τεχνητές καταβόθρες δια της μεθόδου των φρεατίων,όπως επίσης και σύστημα διωρύγων για την μεγαλυτέραν συλλογήν και ταχυτέραν αποχέτευσιν των υδάτων προς τις φυσικές και τεχνιτές καταβόθρες σήραγγες.
Σχηματικώς ο τρόπος αποξηράνσεως της λίμνης αυτής συμφώνως με τις αναφορές εις τα «Γεωγραφικά»του Στράβωνος και εις τα «Βοιωτικά» του Παυσανίου ήτο ο εξής:
Τα ύδατα των εισρρεόντων εις την λίμνην ποταμών,Κηφισού και Μέλανος,συνελέγοντο και συνεκεντρώνοντο εις τρείς τεραστίους επιφανειακούς αγωγούς,δηλ.εις τρείς Κύριες Διώρυγες,την Βόρειον,την Κεντρικήν και την Νότιον,οι οποίες συνεδέοντο με μικρότερες ,δευτερεύουσες(τα κανάλια) μέσω των οποίων και εγένετο η εκτροπή του φυσικού ρού των ποταμών από το εσωτερικόν της λίμνης και η διοχέτευσις των υδάτων προς τις κύριες Διώρυγες. Εν συνεχεία από την Κεντρικήν και την Νότιον Διώρυγα τα ύδατα ωδηγούντο εις την Βόρειον, αυτήν η οποία διέτρεχε τις βόρειες παρηφές της λίμνης και από αυτήν αποχετεύοντο εις τις υπόγειες καταβόθρες-σήραγγες-φυσικές και τεχνητές του κόλπου των Κωπών κυρίως,πλησίον του σημερινού χωρίου Κάστρο.Απο τον Στράβωνα αναφέρονται 26 σήραγγες-καταβόθρες- περί την λίμνην με φρεάτια κατά μήκος τα οποία ελειτούργουν και ως είσοδοι ελέγχου και συντηρήσεως
Μέσω των σηράγγων αυτών,τα ύδατα ωδηγούντο υπο το όρος Σφίγγιον εις την λίμνην της Υλίκης και την παρακειμένην λίμνην Τρεφίαν και τέλος μέσω τεχνητής καταληκτικής σήραγγος μήκους 3000 μέτρων(Πέρασμα Κεφαλαρίου),απεμακρύνοντο προς τον Όρμον της Λαρίμνης εις τον Ευβοϊκόν Κόλπον.Είχαν επίσης προβλεφθή :
1ον.Σημεία τα οποία ερύθμιζαν την στάθμην των υδάτων των μικρών διωρύγων (καναλιών) με την μέθοδον της υπερχειλίσεως,δηλαδή Σίφωνες,2ον.Τεχνητές λίμνες οι οποίες εχρησιμοποιούντο ως Ταμιευτήρες Ύδατος και τέλος εκτεταμένα βαθύπεδα στεγανών καλλιεργησίμων περιοχών,τα οποία περιεβάλοντο από Αναχώματα και προωρίζοντο για την ανάπτυξιν οικισμών και για καλλιέργειαν.
Η Βόρειος Αποστραγγιστική Διώρυγξ ήτο ένα εντυπωσιακόν εις μέγεθος έργον της εποχής των Μινυών,άν κρίνωμεν από τα όσα σχετικά ιστορούν ο Πλίνιος,οΣτράβων και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς.Εσχηματίσθη με την κατασκευήν οχυρών αναχωμάτων,είχε μήκος 30 χιλιόμετρα,πλάτος 45 μέτρα και βάθος 5 μέτρα,εχρησίμευε δε και ως πλωτός ποταμός.
Οι μεταγενέστεροι μελετηταί,μηχανικοί και αρχαιολόγοι,οι οποίοι επραγματοποίησαν τοπογραφικές και μικράς κλίμακος ανασκαφικές έρευνες εις την Κωπαϊδα από τα τέλη ήδη του 19ου αιώνος και κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνος(Καμπάνης,Τεμπέλης,Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτουτο),διατυπώνουν επίσης την γνώμην ότι οι πρώτες ενέργειες αποξηράνσεως της λίμνης αυτής ανάγονται εις παναρχαίους χρόνους(3000-4000 π.Χ),ότι το έργον αυτό αποτελεί ένα από τα περισσότερον εντυπωσιακά και πλέον μεγαλόπνοα τεχνικά επιτεύγματα της Ελληνικής Αρχαιότητος,το μέγεθος και η σπουδαιότης του οποίου απηχείται εις μύθους και παραδόσεις που επεβίωσαν εις μεταγενεστέρους χρόνους,ότι παραμένει ακόμη και σήμερον ένα βουβόν θαύμα το οποίον μαρτυρεί τις τεράστιες τεχνολογικές γνώσεις της Πρωίμου Ελληνικής Εποχής και ότι παρόμοια αξιοθαύμαστα έργα τα οποία προϋποθέτουν μεγάλες επιστημονικές γνώσεις,κατώρθωσεν ο άνθρωπος να εκτελέση πολλές χιλιάδες χρόνους μετα από την εποχήν που έζησαν οι Μεγάλοι εκείνοι Έλληνες Μινύες Επιστήμονες.
Αυτά εν περιλήψει ως προς την αποξήρανσιν της λίμνης της Κωπαϊδος.Αλλά
τα μεγάλα τεχνολογικά επιτεύγματα των Μινυών,εις τα οποία περιλαμβάνεται και η ίδρυσις των Θηβών, μας δίδουν την ευκαιρίαν εις το παρόν να λύσωμε και μιαν παρεξήγησιν και να διορθώσωμεν ένα ΛΑΘΟΣ το οποίον αφορά εις την ΕΥΡΩΠΗΝ,το οποίον λάθος το κάνουν ακουσίως και πολλοί Έλληνες εκτός από τους κατοίκους της Ηπείρου που κατοικούμε(Γάλλους,Γερμανούς,Ολανδούς,Σκανδιναυούς,κ.λπ) και τους κατοίκους άλλων Ηπείρων(Αμερικανούς,Καναδούς κ.λ.π) οι οποίοι,πολλοί από αυτούς, το κάνουν εκουσίως.
Οι αυτοαποκαλούμενοι μοναδικοί Ευρωπαίοι ,θεωρούν ότι οι Έλληνες δεν είναι Ευρωπαίοι και ότι αυτοί απλώς τους ανέχονται μέσα εις την Ευρωπαϊκήν τους Οικογένειαν.Εφθασαν δε μέχρι του σημείου προ ολίγων ετών να εξαιρέσουν την Ελλάδα από ένα άρτι νεοσυσταθέν Ευρωπαϊκόν Μουσείον και,σε πρόσφατον συνέδριον «Ευρωπαίων» να προτείνουν ακόμη και την κατάργησιν της Ελληνικής Γλώσσης (άκουσον και γέλασε παρδαλόν κατσίκι!!!!!!) και ας κοσμούν τα μουσεία όλων των πρωτευουσών τους (Ρώμης,Παρισίων,Βερολίνου,Λονδίνου,Ν.Υόρκης κ.λ.π),έργα τέχνης Ελληνικά,απείρου σπουδαιότητος και κάλλους, τα οποία όταν τα κατεσκεύαζαν οι Έλληνες κάποιες χιλιάδες χρόνους πρίν,όλοι αυτοί ήσαν ανύπαρκτοι ως λαοί και σήμερα τους προσκομίζουν τεράστια κέρδη από τα εισιτήρια των επισκεπτών, και ας διατυμπανίζουν δημοσίως αξιόλογοι και επαϊοντες άνθρωποι όπως ο Μπίλ Γκέϊτς της Μάϊκρο Σόφτ και ο Ιωσήφ Σηφάκης Νομπελίστας και καθηγητής εις το Πολυτεχνείον της Γκρενόμπλ εις την Γαλλίαν,ότι χωρίς την Αρχαίαν Ελληνικήν Γλώσσαν δεν νοείται ούτε Πληροφορική ούτε Κυβερνητική.
Ας εξετάσωμεν όμως τι λέγει η Ιστορία;Τι ιστορούν ο Έλλην πατήρ της Ιστορίας Ηρόδοτος,αλλά και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς;
1)Η Ευρώπη ως γεωγραφική και εθνολογική έννοια καθώς και ως λέξις έχει αποκλειστικώς Ελληνικήν Προέλευσιν[Ευρώπη=Ελλάς].
Δια πρώτην φοράν που το όνομα Ευρώπη εμφανίζεται εις την Ιστορίαν και σημαίνει Χώραν Κατοικημένην από ανθρώπους είναι εις τον Ηρόδοτον(Ιστορ.Θ΄108). Ιστορεί ο Ηρόδοτος……
Αμέσως μετά την ναυμαχίαν της Σαλαμίνος (22/9/480 π.Χ) ο Περσικός στόλος,ο οποίος υπέστη μεγάλην πανολεθρίαν, τρέπεται εις φυγήν και ο Ελληνικός στόλος τον καταδιώκει εις το Αιγαίον,χωρίς να τον συναντήση .Κατόπιν αυτού οι Έλληνες σταματούν εις την νήσον Άνδρον για να αποφασίσουν τι θα πράξουν. Οι γνώμες των επι κεφαλής στρατηγών είναι διχασμένες. Ο Αθηναίος Στρατηγός Θεμιστοκλήςυποστηρίζει ότι πρέπει να καταστρέψουν την γέφυραν που κατεσκεύασεν ο Ξέρξης εις τον Ελλήσποντον ώστε να αποκόψουν την υποχώρησιν των Περσών. Αντιθέτως ο Σπαρτιάτης Ναύαρχος Ευρυβιάδης υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να καταστρέψουν την γέφυρα αυτήν,αλλά να αφήσουν τους Πέρσας να φύγουν από την Ελλάδα,την οποίαν εδώ αποκαλεί Ευρώπην.Λέγει ακριβώς :
«Ου μένειν εν τη Ευρώπη τον Πέρσην…..» φράσιν την οποίαν μας μεταφέρει ο Ηρόδοτος.
2)Ο βασιλεύς της Ελληνικής Αποικίας εις την Συρίαν ΑΓΗΝΩΡ και η σύζυγός του βασίλισσα ΤΗΛΕΦΑΣΣΑ,έχουν τρείς υιούς,τον Κάδμον τον Φοίνικα και τον Κίλικα και μίαν κόρην την ΕΥΡΩΠΗΝ. Την Ευρώπην ενυμφεύθη ο Αστερίων ο βασιλεύς της Κρήτης και απέκτησαν τρείς υιούς,Τον Μίνωα,
τον Σαρπιδώνα και τον Ροδάμανθην…
Μετά από κάποιες περιπέτειες που είχεν η οικογένεια του Αγήνωρος ,η Τηλέφασσα με τους τρείς υιούς της και έναν φίλον τους τον Θάσον ευρέθησαν εις διαφορετικά μέρη.Ο Φοίνιξ επήγεν εις την περιοχήν η οποία μετέπειτα επήρε το όνομά του Φοινίκη,ο Κίλιξ εις την περιοχήν που ωνομάσθη Κιλικία,ο Θάσος εις την νήσον που ωνομάσθη Θάσος και η Τηλέφασσα με τον Κάδμον ευρέθησαν εις την Θράκην όπου η μητέρα του απεβίωσε και ετάφη ενώ ο Κάδμος εις την Σαμοθράκην εμυήθη εις τα αρχαιότερα Ελληνικά Μυστήρια και εν συνεχεία ενυμφεύθη την Αρμονίαν(που σημαίνει ψυχή και σώμα εις τέλειον ανθρώπινον συγκερασμόν).
Ο γάμος αυτός υπήρξεν ένα σπουδαίον γεγονός της εποχής ,όπως ιστορούν ο Απολλόδωρος,ο Διόδωρος ο Σικελιώτης και άλλοι και παρευρέθησαν πολλοί αξιόλογοι καλεσμένοι,οι οποίοι εδείπνησαν και προσέφεραν επίσης και δώρα εις την νύμφην.
Ο πέπλος και το περιδέραιον της νύμφης όπως και η όλη τελετή,οι ευλογίες για μακρόν και ευτυχή βίον και καλούς απογόνους(συναυξήσαι) παραπέμπουν εις τον τρόπον που ντύνεται και η σημερινή νύμφη, αλλά και εις τον τρόπον που διεξάγεται η τελετή του γάμου σήμερον,προσφορά δώρων κ.λ.π
Αυτό και όχι άλλα πρότυπα όσον αφορά εις τον τρόπον που διεξάγεται η τελετή του γάμου,ακολουθούμεν επ’ακριβώς και ημείς οι απόγονοι του Κάδμου και της Αρμονίας. Οι άλλοι,αυτοί που κατοικούν εις την Ήπειρον Ευρώπη,προφανώς δεν έχουν ακριβώς τα ίδια έθιμα διότι αυτοί ΔΕΝ είναι απόγονοι του Κάδμου και της Αρμονίας…….
Ακολούθως το ζεύγος «κατά τον παραδεδομένον χρησμόν» έφυγε και ίδρυσε τας ΘΗΒΑΣ της Βοιωτίας και για τον λόγον αυτόν οι Θηβαίοι ωνομάζοντο Καδμείοι.Περί αυτού έχομε τις μαρτυρίες του Ομήρου (εις την Οδύσιαν) και άλλων συγγραφέων. Ο Όμηρος μάλιστα αναφέρει και τους Μινύες Αμφίωνα και Ζήθον,οι οποίοι ίδρυσαν τας Κάτω Θήβας και οι οποίοι ετάφησαν εις κοινόν μνήμα επί της κορυφής του λόφου βαρείως της Καδμείας,ο οποίος ωνομάσθη ΑΜΦΕΙΟΝ. Ο τύμβος αυτός έχει σχήμα Κλιμακωτής Πυραμίδος και ανάγεται εις παναρχαίαν εποχήν περίπου το 2500 π.Χ.
Η Ευρώπη ελατρεύη ως Θεά και απεικονίζεται καθημένη επί θρόνου φέρουσα πίλον με πτηνόν.Επειδή ήτο πάλευκος καθιερώθη όλοι οι λευκοί κατοικούντες την ευρυτέραν γεωγραφικήν περιοχήν να ονομάζωνται Ευρωπαίοι.
Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται περιτράνως ότι το όνομα της Ηπείρου αυτής,κατά το Γεωγραφικόν και Εθνολογικόν της περιεχόμενον,δεν εμφανίζεται το 800 μ.Χ επί Καρλομάγνου άλλά βάσει των ιστορικών κειμένων, και των υπαρχουσών παραδώσεων εμφανίζεται προ πολλών χιλιετιών,τότε που ούτε καν υπήρχαν τα κράτη τα καλούμενα σήμερα Ευρωπαϊκά και περισσότερον οι διάφοροι Καρλομάγνοι.
Αυτή είναι η πραγματικότης,η οποία δεν πρέπει να αποσιωπάται σκοπίμως και πολύ περισσότερον να διαστρευλώνεται , διότι κάτι τέτοιο αποτελεί πράξιν ηθικώς καταδικαστέαν και ΥΒΡΙΝ.
POST A COMMENT.